6 mei - niet zo snel - het hele verhaal - Reisverslag uit Londerzeel, België van Ger Vilsteren - WaarBenJij.nu 6 mei - niet zo snel - het hele verhaal - Reisverslag uit Londerzeel, België van Ger Vilsteren - WaarBenJij.nu

6 mei - niet zo snel - het hele verhaal

Blijf op de hoogte en volg Ger

06 Mei 2014 | België, Londerzeel

Vannacht niet zo goed geslapen. Mijn hoofd rolde steeds van het opblaas kussentje waardoor ik wakker werd. Mijn tent onder een lantaarnpaal opzetten helpt trouwens ook niet echt. Maar toen ik dit plaatsje uitzocht had ik die hele paal niet gezien.

Vanmorgen bleek de vonkontsteking van het ook al nieuwe brandertje niet te werken. Toch lastig als je verder geen vuur meeneemt. Uiteindelijk krijg ik hem aan de praat en kan ik met een vers kopje thee aan mijn blog beginnen.

Maar wat is dat? Mijn Swype toetsenbord spreekt alleen Engels. Ben ik thuis vergeten de Nederlandse taal te installeren. Gelukkig heb ik een half uur Internet, precies genoeg om alles aan de praat te krijgen. Maar niet genoeg om mijn blog nog online te zetten. Uiteindelijk vertrek ik om 11 uur. Dat worden vandaag geen 120 km´s.

En dat klopt, de meter blijft uiteindelijk steken op 80 kilometer. Op de route zijn het er zelfs nog minder, want tot 3 keer toe is de weg opgebroken en moet ik omrijden. Ik had het tijdens de proloog al ervaren. Nu is het een afgesloten brug over het prins Albert kanaal, ook weer goed voor zo'n 10 extra kilometers. En om de feest vreugde te vergroten begint het voor Mechelen te regenen. Eerst zacht en dan hard. Ik vlucht de kathedraal in en scoor daar een stempel.

Met alle regen hoezen en regenjas in gebruik bereik ik uiteindelijk om kwart voor acht de camping Diepvennen in Londerzeel. Aan een afslag van een heuze driebaans snelweg! Kan ik vannacht auto's in plaats van schaapjes tellen.

Om deze topdag een beetje goed te maken trakteer ik mijzelf vlak voor de camping op een frietje uit een echt Belgisch frietkot.

En als je nu denkt dat ik baal van deze dag heb je het mis. Als alle dagen zo gaan dan loopt de hele reis natuurlijk in het honderd. Maar ik kan er nog wel om lachen; dit zijn de dagen die je bijblijven en die de tocht van een ommetje tot een prestatie maken. En ik heb mooi wél een honderd dagen geldende aflaat ontvangen. Hopelijk is dat op de foto te zien. Maar morgen avond wil ik toch wel in Frankrijk zijn; ik heb zin in stokbrood!


Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Ger

De meesten die dit verhaal lezen kennen mij. Maar omdat jij misschien bij toeval op dit verhaal bent gestuit een klein woord vooraf, zodat je weet wie ik ben; in hoofdlijnen althans. Oké dan, ik ben Ger van Vilsteren, 53 jaar geleden op 4 oktober 1960 geboren in Hattem, aan de overkant van de IJssel bij Zwolle. Met mijn vader die eerst militair en later als planoloog provincieambtenaar werd, ben ik samen met mijn moeder, broer en zusje vele malen meeverhuisd. Nu staat mijn huis vreugdevol in Zoetermeer, al ligt een klein een deel van mijn hart nog steeds in Groningen, waar ik in vanaf mijn middelbare schooltijd 16 jaar heb gewoond en mijn lief ontmoette. Daags voor mijn vertrek vier ik het dertig jarig huwelijksfeest met mijn lieve Joos, José voor jullie, die ik 37 jaar geleden al leerde kennen op het Sint Maartenscollege en bij dansschool Lesterhuis in Groningen. Samen met haar hoop ik nog lang net zo gelukkig te blijven als toen we gingen samenwonen aan de Turfsingel 66 in Groningen. En met haar samen hoop ik oud te worden tot ik de “oude Semelaar” zal zijn, waar we het 37 jaar geleden samen al over hadden. Ik kan nu weg want mijn lieve kinderen Anouk van 27, Thijs van 24 en Iris die op de dag voor vertrek 19 wordt, wonen nog thuis en ik ben trots op ze! Ze maken inmiddels hun eigen leuke, mooie en gelukkig steeds vaker (denk ik) verstandige keuzes. Ze hebben alle drie een leuke lieve vriend of vriendin en helpen de komende 31 dagen José thuis natuurlijk zoveel ze kunnen. Ik werk met groot plezier als (te) drukke controller bij SSC-ICT Haaglanden, onderdeel van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Waar dit fout ging? Door in 1979 naast mijn accountantsstudie zeven jaar te gaan werken op twee accountantskantoren en een jaar met tegenzin in militaire dienst. Door in de zeven heel mooie jaren bij PTT Post naar het westen te zijn gelokt, daar veertien jaar mijn kracht en kunde te geven aan het Ministerie van Economische Zaken en door zeven jaar geleden mijn huidige kantoorgebouw in Den Haag binnen te lopen bij de Shared Services Organisatie van toen nog het Ministerie van Verkeer en Waterstaat. Is dit voor jou genoeg voor nu ? Ik denk dat als je besluit al lezend met mee te reizen, je mij misschien nog wel beter zult leren kennen dan ik mijzelf. Want kun je jezelf ooit zo goed kennen als de ander ?

Actief sinds 21 April 2014
Verslag gelezen: 198
Totaal aantal bezoekers 22727

Voorgaande reizen:

05 Mei 2014 - 05 Juni 2014

Fietstocht van de schelp

Landen bezocht: