16 t/m 18 mei van Arcachon naar Biarritz
Blijf op de hoogte en volg Ger
18 Mei 2014 | Frankrijk, Biarritz
Deze 3 dagen is het pelgrimgevoel even helemaal weg. Les Landes is veel groter dan ik vooraf heb uitgerekend. Ik fiets alle dagen zo'n 140 km. Het is nu gelukkig wel lekker weer en mooi en afwisselend. Ik fiets met alleen een fietsbroek aan. De route is makkelijk; gewoon 5 dagen dit fietspad volgen, alleen in plaatsjes zoals Mimisan is het even zoeken waar de Velodisée weer verder gaat.
Bij Arcachon loop ik 4 km mee met de eerste pelgrim te voet die ik tegenkom. Het is een Belg die met zijn tweede poging bezig is. Vorig jaar moest hij afbreken wegens een ontsteking aan een Belgisch onderdeel van zijn voet. Nu is hij 8 april in Arras weer verder gegaan en hij hoopt in juli in Santiago te zijn. Zijn vrouw vindt het nog steeds niet goed dat hij onderweg is gegaan. Als hij bij een camping zonder tent een slaapplaats probeert te vinden (dit is geen Belgenmop maar een pelgrim te voet) stap ik weer op. Zaterdagavond rijd ik in het donker tot elf uur door. Ik moet wel, anders haal ik het niet op tijd. José vindt het op afstand erg heftig en heeft het hiermee even te kwaad.
Uiteindelijk aangekomen op mijn overnachtingsplek een meter van het water staat achter mij een ja-knikker heftig mee te knikken. Oh, ze doen hier aan oliewinning, dát waren dus die tekentjes op mijn kaart.
Ik had mij voorgenomen om zo uit mijn tent het water van het meer in te duiken, maar als ik de tent open doe is het meer verdwenen. Het is zeer mistig én alweer erg koud. Ik hou het vanochtend dus maar bij mijn gebruikelijke ontbijt op bed, en zit om half negen weer op de fiets. Ik gun me vandaag alleen een koffie pauze op het strand en race de rest van de dag door naar Biarritz. Alleen in Leon stop ik nog even bij een kerkje. Daar vind ik geen stempel maar dankzij een oefenende organist wel weer mijn pelgrimgevoel. Om 18.55 rijd ik op de fiets het station van Biarritz binnen. Na 13 dagen en 1636 km precies 1 minuut te vroeg voor de trein van 18.56 met Gerard. (Ik verbaas mij nergens meer over).
Na een biertje, een wel heel erg snelle lift van een aardige Fransman met een extra rondje op de rotonde om te zien welke afslag ik neem, zijn we binnen 10 minuten samen in het hotel.
De fiets en bagage van Gerard zijn keurig aangekomen. Na het douchen, mijn was (twee sets fiets kleding en een handdoek na twee weken valt best mee toch?) en telefoontjes naar Roden en Zoetermeer, waarbij Gerard José bevestigt dat ik er veel beter uitzie dan op de foto van "een pelgrim" van een paar dagen geleden, eten we in het restaurant van het hotel.
Om kwart over elf stapt Gerard in bed en hij ligt nu lekker naast mij te slapen. Dank je wel Marion dat ik hem twee weken van je mag lenen! Ik typ aan mijn blog en sluit om 2.29 af. Nu maar hopen dat Gerard niet wakker wordt als ik mijn telefoon aan de oplader leg. Morgen wacht het echte werk van de Pyreneeën. Ik ben nooit bang, maar ik ben nu wel bang voor de bergen. Eerst nog maar even lekker slapen...
Bij Arcachon loop ik 4 km mee met de eerste pelgrim te voet die ik tegenkom. Het is een Belg die met zijn tweede poging bezig is. Vorig jaar moest hij afbreken wegens een ontsteking aan een Belgisch onderdeel van zijn voet. Nu is hij 8 april in Arras weer verder gegaan en hij hoopt in juli in Santiago te zijn. Zijn vrouw vindt het nog steeds niet goed dat hij onderweg is gegaan. Als hij bij een camping zonder tent een slaapplaats probeert te vinden (dit is geen Belgenmop maar een pelgrim te voet) stap ik weer op. Zaterdagavond rijd ik in het donker tot elf uur door. Ik moet wel, anders haal ik het niet op tijd. José vindt het op afstand erg heftig en heeft het hiermee even te kwaad.
Uiteindelijk aangekomen op mijn overnachtingsplek een meter van het water staat achter mij een ja-knikker heftig mee te knikken. Oh, ze doen hier aan oliewinning, dát waren dus die tekentjes op mijn kaart.
Ik had mij voorgenomen om zo uit mijn tent het water van het meer in te duiken, maar als ik de tent open doe is het meer verdwenen. Het is zeer mistig én alweer erg koud. Ik hou het vanochtend dus maar bij mijn gebruikelijke ontbijt op bed, en zit om half negen weer op de fiets. Ik gun me vandaag alleen een koffie pauze op het strand en race de rest van de dag door naar Biarritz. Alleen in Leon stop ik nog even bij een kerkje. Daar vind ik geen stempel maar dankzij een oefenende organist wel weer mijn pelgrimgevoel. Om 18.55 rijd ik op de fiets het station van Biarritz binnen. Na 13 dagen en 1636 km precies 1 minuut te vroeg voor de trein van 18.56 met Gerard. (Ik verbaas mij nergens meer over).
Na een biertje, een wel heel erg snelle lift van een aardige Fransman met een extra rondje op de rotonde om te zien welke afslag ik neem, zijn we binnen 10 minuten samen in het hotel.
De fiets en bagage van Gerard zijn keurig aangekomen. Na het douchen, mijn was (twee sets fiets kleding en een handdoek na twee weken valt best mee toch?) en telefoontjes naar Roden en Zoetermeer, waarbij Gerard José bevestigt dat ik er veel beter uitzie dan op de foto van "een pelgrim" van een paar dagen geleden, eten we in het restaurant van het hotel.
Om kwart over elf stapt Gerard in bed en hij ligt nu lekker naast mij te slapen. Dank je wel Marion dat ik hem twee weken van je mag lenen! Ik typ aan mijn blog en sluit om 2.29 af. Nu maar hopen dat Gerard niet wakker wordt als ik mijn telefoon aan de oplader leg. Morgen wacht het echte werk van de Pyreneeën. Ik ben nooit bang, maar ik ben nu wel bang voor de bergen. Eerst nog maar even lekker slapen...
-
19 Mei 2014 - 10:21
Rob:
Hoi Ger,
Ik volg je op de voet...... eh fiets. Wat een afstanden.... petje af. Leuk die beschrijving van de inrichting van je
fiets. Kan ik een beeld vormen. Nu verder samen met Gerard. Geeft, denk ik, een extra boost.
Hou jullie haaks en heel veel succes over en door de Pyreneeen.
Nog even dit:
Zoek en leef
Hij is niet breed de weg naar God
Weerbarstig soms voor iedereen die zoekt naar leven
Maar dan komt God als tochtgenoot jullie tegen
En draagt jullie kruis de berg op en geeft zijn zegen
En uiteindelijk ontspringt het licht
Dat grenseloos de tijd en de aarde overstraalt tot leven
Er opent zich een vergezicht
Een visioen van vrede,
een horizon waar je een wordt met God en leven. -
19 Mei 2014 - 18:28
Iris:
Fietshelm op hoor pap!! -
19 Mei 2014 - 19:21
Hans En Leonie:
Hoi Ger, als ik lees dat je al 1636 km hebt gefietst, voel ik toch wel heel veel bewondering voor deze prestatie! Al weer 2 weken onderweg en dan moet je nog ong. 1000 km. Gelukkig heb je nu gezelschap van je zwager gekregen. Samen ben je sterk en kan je aan het moeilijkste gedeelte beginnen. Veel succes in die hoge bergen. We rijden in gedachte met je mee. Groetjes Hans & Leonie
-
19 Mei 2014 - 19:58
Matthé:
Hoi Ger,
Ik heb gisteren in de Wijngaard tijdens de mededelingen verteld van je barre tocht door het Franse land.
Het was een ouderenviering en heel vol deze keer. Leuk om alle reacties (oh en aaaaah!) te horen.
Iedereen leeft met je mee.
's Middags was er een uitvoering van Incanto. Prachtig. Kippenvel zo mooi.
Eén alinea van het afsluitende lied voor jou - Kus van God (naar Psalm 128).
Het is ook zo bijzonder omdat het geschreven is door leden van het koor en Robert Kempen de muziek.
Dat de zegen van God je mag begeleiden
in de nacht en op de dag,
Haar liefde je mag omhullen
als je huilt en als je lacht
en je je geborgen weet
Door de zegen van de Allerhoogste
Door de kus van God.
Groeten en nog veel plezier!
Matthé en Ellen
-
19 Mei 2014 - 21:17
Carin:
Hoi Ger2ard,
Wat mooi dat jullie elkaar hebben gevonden! Wij wensen jullie weer alle goeds en mooie momenten en vooral veel ( spier) kracht!
Met veel respect en hartelijke groeten,
Carin -
19 Mei 2014 - 21:32
Marion:
Lieve mannen, de komende kilometers samen. Zet m op! Maar geniet vooral. Liefs -
19 Mei 2014 - 21:54
José:
He toppers
Morgen een heftige tocht naar boven. De zwaarste etappe van de hele route, 27 km en volgens kenners duurt dit 7,5 uur, dus dat wordt heel veel en lang klimmen.Zet hem op. Op naar die top!
Ik zal aan jullie denken.
Liefs José -
20 Mei 2014 - 10:35
Marcella (collega José):
Hallo Ger,
Ook ik ben je reisverslagen aan het volgen. Wat een tocht en wat maak je een hoop mee onderweg.
Leuke en natuurlijk ook minder leuke momenten.
Het is leuk om ook foto's te zien zo krijg je een beetje een idee.
Heel veel succes verder met je reis, fijn dat je nu samen bent.
Marcella -
20 Mei 2014 - 21:00
Peter Van Veen:
Veel succes met de zware beproeving door de Pyreneeën, hoop op goed weer voor jullie.
Succes !!! -
20 Mei 2014 - 22:49
Ernestine:
Beste Ger, had ik een paar dagen niet naar je reisverslag kunnen kijken, hoor ik zojuist van José dat je al in Spanje zit. Wat geweldig, al die kilometers zelf getrapt.
Wat is het belangrijkste voor je, nu je zo onderweg bent? Wat gebeurt er met je als je zo lang onderweg bent en tegelijkertijd zo'n zware lichamelijke prestatie moet leveren? Daar ben ik wel benieuwd naar.
Nog vele mooie momenten gewenst!
Ernestine -
21 Mei 2014 - 00:41
Monica:
Hi Ger, wat is het toch leuk om jouw tocht via je blog mee te maken. Nu de Pyreneeën. De echte bergen. Gelukkig hoef je dat niet in je eentje te doen. Ik heb ontzettend veel bewondering voor wat je aan het doen bent en ik wens jullie heel veel succes daar in die grote, hoge bergen...liefs...Monica
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
