13 mei - Tours
Blijf op de hoogte en volg Ger
13 Mei 2014 | Frankrijk, Tours
's-Morgens maak ik gauw foto van dit mooie plekje en ga op pad. Het is vandaag lekker fietsen, als op vlakke Nederlandse landbouw weggetjes. Onderweg heb ik weer tijd om na te denken. Ik realiseer me dat ik nu al ruim een week onderweg ben. Gek dit is nu mijn gewone leven geworden. Dat ik al een week niet aan het werk ben voelt niet eens raar. Als ik mij dit realiseer ben ik weer blij en dankbaar dat ik dit kan doen.
Op een gegeven moment realiseer ik mij dat er nog geen inzichten zijn langs gekomen over de vraag die ik vooraf stelde: Wat is mijn rol nog in de kerk? En op het moment dat ik daar over nadenk rijd ik het gehucht Espérence binnen. Het staat niet eens op mijn kaart. Maar ik ben al niet meer verbaasd. 's-Avonds zoek ik op mijn e-reader (wordt die toch gebruikt) nog wel even de betekenis op van het woord espérence; treffend !
Als ik vlak voor Tours ben doet mijn achterrem het ineens niet meer. Gelukkig kom ik er achter als ik bijna stil sta en niet op een moment dat ik met 50 kilometer per uur een helling af raas. Want die snelheid heb ik al gehaald en dan was het vast minder goed afgelopen.
Het blijkt dat ik een remblokje verloren heb. Als ik de andere controleer blijken er nog 2 los te zitten. Fijn zo'n controle beurt van je fiets; broddelwerk! Gelukkig heb ik reserve blokjes (Gerard!) bij me en na even sleutelen kan ik weer verder.
Op dat moment stopt een Frans echtpaar waarvan de man opvallend goed Engels praat. Hij vraagt of hij kan helpen, maar dat hoeft niet meer. Hij wijst mij nog wel een betere weg de stad in dan mijn route boekje aangeeft. Helaas wijst hij mij ook op iets anders: een dan al heel donkere lucht. Oeps, die had ik even niet gezien. Gelukkig is alles op tijd weer waterdicht ingepakt en ik rijd via een vlak groen slingerweggetje langs de Loire om 7 uur de stad Tours binnen.
Ondanks het late tijdstip is de kathedraal nog open en ik krijg in de sacristie van een lieve mevrouw zelfs nog een stempel. Deze mevrouw wijst me op Dom Martin. Dat is de plek waar in de middeleeuwen de pelgrims bij zijn crypte Sint Maarten aanbaden voor ze verder trokken. Hier zou ik ook kunnen slapen.
Ik besluit eerst maar een pizza te eten en bel ondertussen met José.
Vervolgens ga ik op zoek naar Dom Martin, die met wat navragen redelijk snel is gevonden. Het vinden van het logeeradres blijkt weerbarstiger. Uiteindelijk lukt ook dat, door bij een grote poort aan te bellen en veel geduld te hebben. Ik mag naar binnen en krijg een bed op de gang, afgescheiden door een gordijn. Ik ben vervolgens net op tijd om het laatste afsluitend gebed van de dag mee te maken met de zusters in de crypte.
Woensdagochtend ontmoet ik aan het ontbijt Wim en Dik die in precies het zelfde tijdschema als ik onderweg zijn naar Santiago de Compostella. Zij hebben er een sponsortocht van gemaakt en hun belevenissen zijn te volgen via de site van de stichting blinde geleidehond (www.knsf.nl). Precies; van de tekening van Anouk die jaren bij ons boven op de toilet heeft gehangen.
Ik neem echter snel afscheid om naar het internetcafé te gaan dat ik gisteren heb ontdekt en waar ik eindelijk de laatste 4 dagen voor jou online kan zetten.
Bedankt Rob voor je toepasselijke gedicht. Ik heb het naar mijn telefoon gekopieerd zodat ik het onderweg nog een keer kan nalezen.
En dank Matthé voor je tekst in de Wijngaard. Ik was al langere tijd op zoek naar iets van Christoffel, beschermheilige van de reizigers. Om dat op deze wijze te krijgen en op deze pelgrimstocht mee te kunnen nemen, is erg mooi.
Ik ga nu nog even wat foto’s plaatsen en dan op naar Poitiers.
Op een gegeven moment realiseer ik mij dat er nog geen inzichten zijn langs gekomen over de vraag die ik vooraf stelde: Wat is mijn rol nog in de kerk? En op het moment dat ik daar over nadenk rijd ik het gehucht Espérence binnen. Het staat niet eens op mijn kaart. Maar ik ben al niet meer verbaasd. 's-Avonds zoek ik op mijn e-reader (wordt die toch gebruikt) nog wel even de betekenis op van het woord espérence; treffend !
Als ik vlak voor Tours ben doet mijn achterrem het ineens niet meer. Gelukkig kom ik er achter als ik bijna stil sta en niet op een moment dat ik met 50 kilometer per uur een helling af raas. Want die snelheid heb ik al gehaald en dan was het vast minder goed afgelopen.
Het blijkt dat ik een remblokje verloren heb. Als ik de andere controleer blijken er nog 2 los te zitten. Fijn zo'n controle beurt van je fiets; broddelwerk! Gelukkig heb ik reserve blokjes (Gerard!) bij me en na even sleutelen kan ik weer verder.
Op dat moment stopt een Frans echtpaar waarvan de man opvallend goed Engels praat. Hij vraagt of hij kan helpen, maar dat hoeft niet meer. Hij wijst mij nog wel een betere weg de stad in dan mijn route boekje aangeeft. Helaas wijst hij mij ook op iets anders: een dan al heel donkere lucht. Oeps, die had ik even niet gezien. Gelukkig is alles op tijd weer waterdicht ingepakt en ik rijd via een vlak groen slingerweggetje langs de Loire om 7 uur de stad Tours binnen.
Ondanks het late tijdstip is de kathedraal nog open en ik krijg in de sacristie van een lieve mevrouw zelfs nog een stempel. Deze mevrouw wijst me op Dom Martin. Dat is de plek waar in de middeleeuwen de pelgrims bij zijn crypte Sint Maarten aanbaden voor ze verder trokken. Hier zou ik ook kunnen slapen.
Ik besluit eerst maar een pizza te eten en bel ondertussen met José.
Vervolgens ga ik op zoek naar Dom Martin, die met wat navragen redelijk snel is gevonden. Het vinden van het logeeradres blijkt weerbarstiger. Uiteindelijk lukt ook dat, door bij een grote poort aan te bellen en veel geduld te hebben. Ik mag naar binnen en krijg een bed op de gang, afgescheiden door een gordijn. Ik ben vervolgens net op tijd om het laatste afsluitend gebed van de dag mee te maken met de zusters in de crypte.
Woensdagochtend ontmoet ik aan het ontbijt Wim en Dik die in precies het zelfde tijdschema als ik onderweg zijn naar Santiago de Compostella. Zij hebben er een sponsortocht van gemaakt en hun belevenissen zijn te volgen via de site van de stichting blinde geleidehond (www.knsf.nl). Precies; van de tekening van Anouk die jaren bij ons boven op de toilet heeft gehangen.
Ik neem echter snel afscheid om naar het internetcafé te gaan dat ik gisteren heb ontdekt en waar ik eindelijk de laatste 4 dagen voor jou online kan zetten.
Bedankt Rob voor je toepasselijke gedicht. Ik heb het naar mijn telefoon gekopieerd zodat ik het onderweg nog een keer kan nalezen.
En dank Matthé voor je tekst in de Wijngaard. Ik was al langere tijd op zoek naar iets van Christoffel, beschermheilige van de reizigers. Om dat op deze wijze te krijgen en op deze pelgrimstocht mee te kunnen nemen, is erg mooi.
Ik ga nu nog even wat foto’s plaatsen en dan op naar Poitiers.
-
14 Mei 2014 - 11:20
Olga:
Hi Ger, ben je aan het volgen mooi die foto's! Ik weet hoe het fietsen bij Tours is wij zijn daar geweest vorig jaar toen we aan de Loire aan het fietsen waren. Dit jaar het laatste stuk. Veel suc6
groetjes Olga -
14 Mei 2014 - 14:21
Piet Van Vilsteren:
Hoi Ger. Je beleeft mooie dingen onderweg. Als ik jouw leeftijd had zou ik zo met je mee willen. "De vreugde van de ontbering" spreekt mij ook wel aan. Het gevoel dat je je-zelf overwint doet een mens goed. Dat had ik eerder bij het zeezeilen naar "de overkant".
Overigens, hier in Portugal genieten is óók leuk hoor!! Morgen gaan we weer naar huis, dan zit het er weer op.
Truus en ik hebben de espérence, de verwachting en de hoop, dat het met jou deze reis wel goed komt.
Groetjes van ons drieën (Margriet is nu in Nederland) Wiro, Truus en mij, Piet. -
14 Mei 2014 - 15:33
Gerard:
En ik blijf maar aan het aftellen: nog 4 dagen en de tocht der tochten kan ook voor mij beginnen. Ik kijk er naar uit Ger, maar ga het ook steeds spannender vinden, want het komt nu wel heel dichtbij. Vanavond nog even naar de fysiotherapeut in de hoop dat mijn klachten wat verder afnemen. ook dat geeft spanning. Heb er wel heel veel zin in vanaf zondag te mogen beginnen en ben er ook aan toe; laat het maar komen! Kijk er naar uit je te ontmoeten ger op het station van Biarritz! -
14 Mei 2014 - 19:52
Hans En Leonie:
Hoi Ger, natuurlijk ben ik gisteravond bij gepraat door Jose over jouw tocht, maar ik vind het ook leuk om jouw verhaal te lezen. Wat een bijzondere mensen kom je tegen en wat zie je veel mooie dingen. Daar kan
ik best wel een beetje jaloers op zijn. Dat ben ik niet op het fietsen tegen wind en in de regen......
Ik hoop dat je voor vanavond weer een goed slaapplekje kan vinden. Welterusten voor straks en voor morgen sterkte met de dagrit.
Liefs, Hans & Leonie -
14 Mei 2014 - 21:20
Tessa:
Vlak nadat we afscheid namen bedacht ik me dat ik het adres van je blog niet had gevraagd! Gelukkig heeft good old google mij geholpen. Was leuk een stuk samen te fietsen en je te ontmoeten Ger! Goeie reis en ik zal je blog volgen.
Liefs Tessa -
15 Mei 2014 - 15:05
Anouk:
WojooooW!! ik weet niet of het aan de foto ligt maar je hoofd is echt een stuk dunner geworden;)
Goed beziG! -
16 Mei 2014 - 11:38
José:
He lieverd,
Ja die foto hè. Toen ik deze voor het eerst zag met als titel " een pelgrim onderweg zei ik tegen Iris:
"goh wat leuk papa heeft een medepelgrimganger ontmoet" , en ik laat deze vervolgens aan haar zien. Zij kijkt ernaar en zegt:
" nee mam, dat is papa"!
Ik reageer verbaasd en kijk nog eens goed. Warempel je bent het inderdaad. Is dat even schrikken zeg, ligt het nu aan de foto of ben je echt zo erg afgevallen? Dat zou niet zo raar zijn met al die kilometers die je tot nu toe hebt gemaakt (1200 km). Maar toch even heftig dat ik jou niet direct herkende!!!!!
Ik ben benieuwd naar een volgende foto om alvast aan het idee te wennen, anders herken ik jou straks op het vliegveld niet meer ;).
Kus en knuffel, liefs José
-
16 Mei 2014 - 12:41
Arjan Wojcik:
Hallo Ger,
ik liep een beetje achter met het lezen van je blog. Ik hoop dat je inmiddels over je dipje heen bent.
Is de prijsvraag inmiddels al geraden? Is de typische geur mosterd? (Groningse mosterd versus Franse mosterd, Dijon is een eind uit je richting, maar toch). -
17 Mei 2014 - 19:59
Roel:
Die controlebeurt was zeker voordat je over de Belgische kasseien bent gereden die werkelijk alles los trillen, hoe moervast het ook zat! ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
