30 mei Fijne dag eindigend in ziekenboeg
Blijf op de hoogte en volg Ger
30 Mei 2014 | Spanje, Mélida
Vandaag geen regen, geen wind en geen zon; om te fietsen is het dus prima weer. We kunnen het klimmen bovendien rustig ontwennen. Vandaag nog drie klimmetjes van 200, 100 en 300 meter. Om half drie en na 42 km zijn deze gedaan en kunnen we rustig uitfietsen naar Melide waar we overnachten. De overspelige echtgenoot met de riksja zien we niet. Wel mooie natuur en prachtige vergezichten.
Helaas voelt Gerard zich vandaag niet top. Vanmorgen had hij behoorlijk last van zijn heup en hij eindigt de middag misselijk. Ik ben bang dat ik vanavond alleen moet eten, maar dat zien we straks wel. Voorlopig is dit voor Gerard even heel vervelend.
Vandaag is trouwens de eerste keer dat we het niet gelijk eens zijn over het moment en de plaats van onze koffiepauze. Maar dat geeft mij mooi de gelegenheid om te praten met een opa en kleinzoon die vanuit hun Zeeland de Camino fietsen. Al een aantal dagen komen we elkaar tegen bij bezienswaardigheden en fietsen we elkaar tijdens pauzes voorbij. Maar verder dan groeten kwamen we nog niet.
Wat ik je nog niet eerder vertelde is dat ik in Frankrijk begonnen ben bij kruizen langs de weg een kruisteken te maken. Ik vind dit voor mijzelf prettig, maar het is ook een vorm van eerbied naar de mensen die deze kruizen lang gelden met een bedoeling langs de weg hebben gezet. Ik ben stellig van plan dit ook na afronding van deze reis te blijven doen. Als prettige bijkomstigheid heb ik ondanks het zware stuur in midden Frankrijk met één hand leren fietsen. In zonnig Les Landes waren er geen kruizen te bekennen maar hier in Spanje rijden we er dagelijks weer een stuk of drie voorbij.
Wat we hier ook veel zien zijn afbeeldingen van Jacobus en de schelp. Jacobus als muurschildering op reclameborden of als standbeeld in het centrum van de meeste dorpjes. Ik heb er behoorlijk wat gefotografeerd maar er zijn ook heel erg lelijke bij. Schelpen zijn samen met gele pijlen route aanwijzingen voor de pelgrims, maar ze zijn ook verwerkt in tuin- en balkonhekken, fonteinen en andere niet altijd zo heel mooie kunstwerken.
Als Gerard opknapt komen we morgen aan in Santiago. Ik ben van plan dan mijn voorlopig laatste blog te schrijven. Het idee van Gerard en mij is om zonder kampeerspullen door te fietsen naar Cabo Finisterre, maar dan zonder dagelijks verslag. We hebben immers nog vier dagen voor donderdag 5 juni ons vliegtuig naar huis vertrekt. Ik ben wel van plan om volgend weekend een eerste en na ongeveer twee weken nog een tweed afsluitende epiloog te schrijven: Hoe heb ik de hele reis beleefd, wat heeft het mij gebracht, wat zou ik een volgende keer hetzelfde of juist anders doen (niet dat er een volgende keer komt hoor!), wat blijft van dit alles na thuiskomst hangen en ben ik voor mijn omgeving veranderd?
Maar dit is allemaal voor later. Ik ga zo dadelijk inderdaad in mijn eentje eten en zet dan ook deze blog online. Gerard is helaas ziek naar bed gegaan.
Ik spreek je morgen weer en laat je dan uiteraard ook weten hoe het verder met Gerard is gegaan.
Hasta Manaña!
Helaas voelt Gerard zich vandaag niet top. Vanmorgen had hij behoorlijk last van zijn heup en hij eindigt de middag misselijk. Ik ben bang dat ik vanavond alleen moet eten, maar dat zien we straks wel. Voorlopig is dit voor Gerard even heel vervelend.
Vandaag is trouwens de eerste keer dat we het niet gelijk eens zijn over het moment en de plaats van onze koffiepauze. Maar dat geeft mij mooi de gelegenheid om te praten met een opa en kleinzoon die vanuit hun Zeeland de Camino fietsen. Al een aantal dagen komen we elkaar tegen bij bezienswaardigheden en fietsen we elkaar tijdens pauzes voorbij. Maar verder dan groeten kwamen we nog niet.
Wat ik je nog niet eerder vertelde is dat ik in Frankrijk begonnen ben bij kruizen langs de weg een kruisteken te maken. Ik vind dit voor mijzelf prettig, maar het is ook een vorm van eerbied naar de mensen die deze kruizen lang gelden met een bedoeling langs de weg hebben gezet. Ik ben stellig van plan dit ook na afronding van deze reis te blijven doen. Als prettige bijkomstigheid heb ik ondanks het zware stuur in midden Frankrijk met één hand leren fietsen. In zonnig Les Landes waren er geen kruizen te bekennen maar hier in Spanje rijden we er dagelijks weer een stuk of drie voorbij.
Wat we hier ook veel zien zijn afbeeldingen van Jacobus en de schelp. Jacobus als muurschildering op reclameborden of als standbeeld in het centrum van de meeste dorpjes. Ik heb er behoorlijk wat gefotografeerd maar er zijn ook heel erg lelijke bij. Schelpen zijn samen met gele pijlen route aanwijzingen voor de pelgrims, maar ze zijn ook verwerkt in tuin- en balkonhekken, fonteinen en andere niet altijd zo heel mooie kunstwerken.
Als Gerard opknapt komen we morgen aan in Santiago. Ik ben van plan dan mijn voorlopig laatste blog te schrijven. Het idee van Gerard en mij is om zonder kampeerspullen door te fietsen naar Cabo Finisterre, maar dan zonder dagelijks verslag. We hebben immers nog vier dagen voor donderdag 5 juni ons vliegtuig naar huis vertrekt. Ik ben wel van plan om volgend weekend een eerste en na ongeveer twee weken nog een tweed afsluitende epiloog te schrijven: Hoe heb ik de hele reis beleefd, wat heeft het mij gebracht, wat zou ik een volgende keer hetzelfde of juist anders doen (niet dat er een volgende keer komt hoor!), wat blijft van dit alles na thuiskomst hangen en ben ik voor mijn omgeving veranderd?
Maar dit is allemaal voor later. Ik ga zo dadelijk inderdaad in mijn eentje eten en zet dan ook deze blog online. Gerard is helaas ziek naar bed gegaan.
Ik spreek je morgen weer en laat je dan uiteraard ook weten hoe het verder met Gerard is gegaan.
Hasta Manaña!
-
31 Mei 2014 - 01:05
Wiro (neef Van Ger):
Hoi beiden,
Vervelend dat Gerard zich niet goed voelt. hoop maar dat het morgen beter gaat (zo heeft iedereen af en toe zijn kruisje). Het zou mooi zijn als jullie hem morgen kunnen uitrijden en afronden en nog tijd genoeg hebben om in alle rust en ontspanning het laatste stuk tot aan het einde van de (Romeinse) wereld bij de Atlantische oceaan kunnen rijden.
Ik hoop dat jullie morgen kunnen genieten van een grootse aankomst. Er is veel gebeurd daar boven, niet alleen vanuit hier (zuid Portugal) geografisch gezien maar ook fysiek en mentaal. Petje af! -
31 Mei 2014 - 09:15
Carolien Planken:
hi Ger en peter,
jeetje ik hoop dat jullie vandaag van start hebben kunnen gaan ( gekke zin) en dat het weer vandaag dan ook een beet je mee zal zitten.
(31mei)
succes vandaag!!
in gedachten bij jullie, met een kruisteken. xxxx
groetjes Carolien.
PS Jose bijna is Ger weer thuis, heerijk hé. ook voor jou?jullie een dikke knuffel.xxxx
l -
31 Mei 2014 - 11:30
Arjan Wojcik:
Hallo Ger en Gerard,
ik hoop dat jullie vandaag (31 mei) gezamenlijk toch, naar omstandigheden, in goede gezondheid aankomen in Santiago. Wat een prestatie! Voor Gerard, ook al ken ik je niet: Een spoedig herstel gewenst, hopelijk vandaag al, zo dichtbij de eindbestemming.
Groeten, Arjan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
