15 mei Ridder van het grote blad

Tijdens een pelgrimstocht reis je langs de weg. Je hebt je zo goed mogelijk voorbereid en verder vertrouw je erop dat je krijgt aangereikt wat je nodig hebt, in materiële en immateriële zin. Vandaag bleek dat maar weer eens. Gisteren heb ik mijn laatste koffie gebruikt en ik vraag me af of ik vandaag wel weer de zakjes Nescafé zal vinden.

Maar als ik bij een bakkertje mijn croissantjes en stokbroodje koop wordt ik aangesproken door twee heren, Anton en Eddy, die mij uitnodigen voor een kop koffie. Anton en Eddy wonen sinds december in Nieuwerbrug aan den Rijn en hebben daar afgelopen maanden hard geklust aan hun bed and breakfast. (www.deweijpoort.nl). Ze maken nu eerst deze tocht naar Santiago en gaan daarna in juni open. Bij Anton zijn er ook religieuze overwegingen, terwijl Eddy daar juist niets mee heeft.
Ze houden ook een blog bij: antoneddy.reismee.nl. Daarop hebben ze gevraagd waarom steeds gezegd wordt dat de reis belangrijker is dan het doel. Voor zichzelf hebben ze daar al een voorlopig antwoord op geformuleerd: Het gaat om de ontmoetingen als deze; die maken de reis waardevoller dan het bereiken van het doel.
Na de koffie uit hun thermoskan fietsen we één straat achter elkaar aan dan gaan zij links voor de route door het binnenland. Ik ga rechts de stad in om daarna de kustroute te volgen.

Als ik de stad uit ben gaat het ineens wel erg makkelijk. De lange broek kan uit en met korte mouwen in het zonnetje is het lekker fietsen. Geen steile hellingen meer, het heuvelt alleen nog maar en de wind blaast gezellig in de goede richting met me mee.

Terwijl ik de andere dagen de versnelling in mijn favoriete stand, voor 2 en achter 6, heb staan, zodat zowel bergopwaarts als naar beneden de hulplijnen nooit ver weg zijn, schakel ik nu naar de hoogste versnelling 3/8. Ik voel me de "ridder van het grote blad" uit het boek De Wielrenner, van Tim Krabbé.
Het ander citaat uit dit boek dat door mijn hoofd speelt, heb ik nog niet toegepast en bewaar ik voor de Pyreneeën: “Als het bergopwaarts erg stijl wordt , moet je je bidon in je tricot doen, want dan is je fiets minder zwaar”.

Nu het fietsen zo makkelijk gaat is het een mooi moment jou een rondleiding te geven:

Voorop zitten de fietstassen die ik geleend heb van Marjon. Ze hangen op een bagage drager van mijn oude fiets die ik met 4 slangklemmen op de verende voorvork heb bevestigd. Dit werkt uitstekend, behalve als de voorvork te veel veert, want dan knalt hij soms op de bagage drager en dat is minder fijn.

In de tas rechtsvoor zitten mijn ook al geleende slaapmatje, mijn Birckenstock slippers en de kookspullen.

Links voor is de provisiekelder, met altijd tenminste voorraad voor 1 dag. `s-Morgens vul ik die aan met stokbrood en ‘s-middags met de andere boodschappen.

Rechtsachter is de werkplaats met fietskleding en reserve onderdelen.

Linksachter tenslotte is de kledingkast met gewone kleding, die ik alleen nog bij de nonnen in Tours heb gebruikt. Linksachter bewaar ik ook de thermoskan voor koffie en thee onderweg. En een fles Cola Zero, Rivella hebben ze hier niet. Wel vreemd overigens om je drinken in de klerenkast te bewaren...

Achterop de tent en in een rode XL waterdichte Exped rolzak mijn slaapzak.

En aan het stuur hangt mijn stuurtas die letterlijk overal mee naar toegaat. Daarin heb ik het fototoestel, portemonnee, (pelgrims) paspoort en papieren met de hotelreservering in Biarritz, het vliegticket voor de terugreis en andere belangrijke gegevens. Als ik ergens naar binnen ga, blijft mijn fiets met de andere bagage gewoon buiten staan.

Zoals gezegd gaat het fietsen vandaag erg makkelijk en ik rijd vandaag 141 km. Ik haal zelfs even een topsnelheid van 59,97 km. Dat was overigens wel schrikken, want dit is érg hard op een fiets met bagage!

Ik slaap vannacht weer in het wild, want ik moet de dure camping van gisteren(18 euro) weer enigszins compenseren. Ik vind een mooie plek in het gras tussen de bomen. Maar als ik in mijn bedje lig vraag ik mij toch af of ik wel een goede plek heb uitgekozen. Want als het donker wordt en de vogels stoppen met fluiten, hoor ik van alle kanten steeds één tegelijk ratelend en klappend geluid. Zullen dat een soort ratelslangen zijn? Vanmiddag heb ik ook al een slang op de weg gezien en iets anders kan ik niet bedenken.

Je begrijpt dit was niet mijn beste nacht. Maar als ik mijn tentje open doe zit ik gelijk in het zonnetje en serveer ik mij zoals alle dagen een heerlijk ontbijtje op bed.