9 mei - gewoon fietsen - Reisverslag uit Liancourt, Frankrijk van Ger Vilsteren - WaarBenJij.nu 9 mei - gewoon fietsen - Reisverslag uit Liancourt, Frankrijk van Ger Vilsteren - WaarBenJij.nu

9 mei - gewoon fietsen

Blijf op de hoogte en volg Ger

09 Mei 2014 | Frankrijk, Liancourt

Vanmorgen ben ik blij dat op deze wonderlijke plaats op het lege woonwagenkamp alles goed is gegaan. Bart en ik drinken samen een kop thee en terwijl Bart opbreekt en vertrekt, werk ik aan mijn verslag van gisteren. Om half tien is alles gedaan en stap ik op.

Het is gelukkig droog en niet en niet meer zo koud, de lange broek kan uit. In Noyon ben ik eerst alleen in de kathedraal, later wordt het drukker en kan ik mijn dagelijkse stempel halen. Het is mooi en ik rijd zelfs 2 keer door een fraai bos. Op een open plek een picknick. Daarna is het weer 60 km heftig. Lange stukken omhoog, leeg open landbouwgebied en opnieuw die harde tegenwind.

De dag eindigt in wat je voorzichtig bergen zou mogen noemen. In het dorp waar de camping is moet ik zelfs terug naar de laagste versnelling en dan lukt het nog maar net. Lopen gaat ook niet, het is te steil, ik krijg de fiets hier niet omhoog geduwd. Dus Gerard het klopt, wat je thuis laat is meegenomen.

In het dorp blijkt de camping nog eens 5 km omhoog te zijn; dat is niet eerlijk. En eenmaal boven blijkt het alweer een soort woonwagenkamp te zijn, maar nu met bewoners. Van het soort Haagse Harry inclusief matje.

Ik ga eerst maar eens op een bankje uitrusten en raak aan de praat met Nanda en Dries uit Zutphen. Ze zijn al net zo verbaasd over deze griebus camping, maar ja met de fiets ga je niet verder zoeken.

Om 10.00 uur na een laatste kop thee gaat mijn lichtje uit.

Vandaag weinig pelgrimgevoel. Als je te veel op de route moet letten of te hard moet werken op de fiets, komt het daar niet van. Hebben de wandelaars naar Santiago dan toch gelijk ?

  • 19 Mei 2014 - 10:52

    Bart Kalisvaart:

    Hi Ger,

    Leuk je verslagen te lezen. Ik heb het uiteindelijk nog gered om op zondagavond Pezuls te bereiken, maar het was fink afzien. Ik was blij dat we de dag dat ik vertrok nog redelijk weer hadden, heb nog even kunnen genieten van Parijs in de zon. De dag erna was een ware slijtageslag, maar uiteindelijk met alle regen, tegenwind en toenemende klimmen 240 Kilometer kunnen wegtrappen. Ik zou zeggen doe het wat rustiger aan dan ik, en geniet van de rest van je avontuur!

    Groet, Bart.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Ger

De meesten die dit verhaal lezen kennen mij. Maar omdat jij misschien bij toeval op dit verhaal bent gestuit een klein woord vooraf, zodat je weet wie ik ben; in hoofdlijnen althans. Oké dan, ik ben Ger van Vilsteren, 53 jaar geleden op 4 oktober 1960 geboren in Hattem, aan de overkant van de IJssel bij Zwolle. Met mijn vader die eerst militair en later als planoloog provincieambtenaar werd, ben ik samen met mijn moeder, broer en zusje vele malen meeverhuisd. Nu staat mijn huis vreugdevol in Zoetermeer, al ligt een klein een deel van mijn hart nog steeds in Groningen, waar ik in vanaf mijn middelbare schooltijd 16 jaar heb gewoond en mijn lief ontmoette. Daags voor mijn vertrek vier ik het dertig jarig huwelijksfeest met mijn lieve Joos, José voor jullie, die ik 37 jaar geleden al leerde kennen op het Sint Maartenscollege en bij dansschool Lesterhuis in Groningen. Samen met haar hoop ik nog lang net zo gelukkig te blijven als toen we gingen samenwonen aan de Turfsingel 66 in Groningen. En met haar samen hoop ik oud te worden tot ik de “oude Semelaar” zal zijn, waar we het 37 jaar geleden samen al over hadden. Ik kan nu weg want mijn lieve kinderen Anouk van 27, Thijs van 24 en Iris die op de dag voor vertrek 19 wordt, wonen nog thuis en ik ben trots op ze! Ze maken inmiddels hun eigen leuke, mooie en gelukkig steeds vaker (denk ik) verstandige keuzes. Ze hebben alle drie een leuke lieve vriend of vriendin en helpen de komende 31 dagen José thuis natuurlijk zoveel ze kunnen. Ik werk met groot plezier als (te) drukke controller bij SSC-ICT Haaglanden, onderdeel van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Waar dit fout ging? Door in 1979 naast mijn accountantsstudie zeven jaar te gaan werken op twee accountantskantoren en een jaar met tegenzin in militaire dienst. Door in de zeven heel mooie jaren bij PTT Post naar het westen te zijn gelokt, daar veertien jaar mijn kracht en kunde te geven aan het Ministerie van Economische Zaken en door zeven jaar geleden mijn huidige kantoorgebouw in Den Haag binnen te lopen bij de Shared Services Organisatie van toen nog het Ministerie van Verkeer en Waterstaat. Is dit voor jou genoeg voor nu ? Ik denk dat als je besluit al lezend met mee te reizen, je mij misschien nog wel beter zult leren kennen dan ik mijzelf. Want kun je jezelf ooit zo goed kennen als de ander ?

Actief sinds 21 April 2014
Verslag gelezen: 240
Totaal aantal bezoekers 22650

Voorgaande reizen:

05 Mei 2014 - 05 Juni 2014

Fietstocht van de schelp

Landen bezocht: